عکاسی از گلها
زمان مناسب
ترجیحاً از نور گرم صبح‌های زود بهره ببرید و عکاسی را برای زمان ظهر به تاخیر نیاندازید. برخلاف عکاسی از اکثر سوژه‌های، هنگام طلوع و غروب آفتاب زمان مناسبی برای عکاسی از گلها نیست. نور در این دو زمان باعث تیره شدن گلبرگ‌ها و از بین رفتن شفافیت و درخشش برگ‌ها می‌شود. در واقع نور ملایم و پراکنده در روزهای ابری مناسب ترین نور برای عکاسی از گل‌هاست. البته اگر محدودیت زمانی داشتید.
در هنگام نور شدید خورشید از فیلتر برای ملایم کردن نور استفاده کنید و یا با قراردادن یک کاغذ روغنی و حتی یک تکه پارچهٔ سفید از تابش مستقیم آفتاب به گل جلوگیری کند.
در روز ابری نور محیط نرم و یکنواخت است واین به شما کمک می‌کند تا عکس‌هایی بدون سایه‌های تند بگیرید. بهترین عکس‌ها در روزهای ابری گرفته می‌شوند، یا وقتی خورشید در آسمان کم‌پیداست؛ صبح زود یا اواخر روز. بهترین عکس شما اغلب زمانی گرفته می‌شود که در سایه عکسبرداری می‌کنید، بنابراین هیچ نور مستقیمی از آفتاب روی گل نخواهد بود.
بزرگترین مزاحم به هنگام عکاسی از گلهای بهاری وزش باد است. برای اینکه باد گلها را حرکت ندهد وعکس‌ها محو نشود. زمانی را که باد نمی‌وزد برای عکاسی انتخاب کنید ولی اگرمجبور شدید به هنگام وزش باد عکاسی کنید به کمک نگه داشتن یک تکه مقوا در کنار گلها آنهارا از تکان خوردن محافظت کنید. را ه بهتر این است که گلدان را به فضایی سر پوشیده ببرید و آنجا عکاسی کنید.
گل به صورت درخشان: زمانی که نور خورشید از روبروی شما با زاویه ۴۵ درجه می‌تابد، شما گلها وبرگ‌ها را بسیار درخشان می‌بینید. بهترین زمان برای عکاسی گل به صورت درخشان تقریباٌ چند ساعت پس از طلوع و یا قبل از غروب خورشید است.
پیدا کردن سوژه
کادربندی‌های ممکن را تصور کنید و اینکه در نهایت این‌ها در کنار هم چه خواهند شد. یکی از مهمترین چیزی‌هایی که باید به خاطر داشته باشید این است که نگاه خود را تغییر دهید. از بالا نگاه کردن و عکس گرفتن کار اشتباهی است. نشستن روی زانو یک پرسپکتیو متفاوت از دنیا را نشان خواهید داد، و دریچه جدیدی که در عکاسی شما از گلها باز خواهد شد. عکاسی از گلها بهانه خوبی برای مدیتیشن است. بنشینید، سعی کنید مکانی دور از مردم بیابید (اگر امکان داشت) و ریلکس کنید. سریع دوربین خود را بر ندارید و عکاسی کنید. وقت بگذارید تا رایحه شان را حس کنید، ساختارشان را بررسی کنید، رنگ‌ها و شکل‌ها. گاهی امکان متعادل نگه داشتن همه چیز وجود ندارد، در این مواقع به دنبال گل دیگری بگردید که شرایط عکس مورد نظر را داشته باشد.
برای آنکه موضوع عکستان توجه بیشتری را به خود جلب کند سعی کنید پس زمینه عکس شلوغ نباشد برای این کارجای خود را عوض کنید تا نمای بهتری برای عکاسی پیدا کنید.
از پس زمینه‌هایی با رنگ متضاد استفاده کنید. استفاده از پس زمینه‌ای که رنگ متفاوتی از سوژه اصلی دارد به اینکه چه چیز در عکس مهم است کمک می‌کند.
برای ایجاد کمی تغییر، می‌توان نمای زیر گل را امتحان کرد، سوژه‌تان را در مجاور آسمان قرار می‌دهید تا یک پس‌زمینه باشکوه آبی‌رنگ داشته باشید.
سه‌پایه
رای عکاسی ماکرو استفاده از سه پایه عکاسی ضروری‌ست. لرزش‌های نامحسوس دوربین بر روی دست ممکن است باعث تار شدن عکس شود. توجه داشته باشید جابه‌جایی گلها با وزش یک نسیم ملایم نیز ممکن است تصویر گل در عکاسی ماکرو را محو کند.
در صورت نبودن سه‌پایه به سرعت شاتر سریع‌تری نیاز است که به معنی داشتن دریچه دیافراگم بازتر (ضریب F کوچکتر) است. همچنین باید سعی شود که ایزو – ISO پایین نگه داشته شود ۱۰۰ تا ۴۰۰.
تمرکز یا فوکوس
باید گلی که موضوع اصلی شماست کاملا واضح باشد. هیچ راه خاصی برای عکس گرفتن از گلها وجود ندارد اما بهترین راه، استفاده از یک لنز ماکرو (درشت‌کننده) یا استفاده از حالت «نمای نزدیک» (Close-Up) دوربین است. عکاسی ماکرو به شما این امکان را می‌دهد تا تمام قاب عکس را با جذابیت‌های قسمت‌های مختلف گل پر کنید و علف‌ها را از پشت صفحه حذف کنید.
عکاسی ماکرو، به خصوص هنگام عکاسی از گلها، سختی‌ها خاص خودش را دارد. اولین و مهم‌ترینش، عمق میدان است که بنا به میزان نزدیکی عکاس به سوژه، باید کاملا کم باشد.
عدد پایین‌تر ضریب اف (f) در دیافراگم به معنی بازتر بودن دیافراگم است. برای هر پله یا گامی که دیافراگم کاهش پیدا می‌کند (یعنی اعداد ضریب اف افزایش پیدا می‌کنند) مقدار نوری که به داخل دوربین راه پیدا می‌کند، نصف می‌شود. دیافراگم ۲/۸ دو برابر دیافراگم ۴ نور به داخل دوربین وارد می‌کند. اندازه دیافراگم بازتر (اعداد کوچکتر) هم چنین باعث می‌شود تا عمق میدان عکس کاهش پیدا کند. این بدان معنی است که تصویر فقط در محدوده کمی به صورت واضح دیده خواهد شد و قبل و بعد از این منطقه، تصویر سوژه تار خواهد بود.
برای گرفتن عکس از نمای نزدیک گلها، بهتر است حالت AV: تقدم دیافراگم (Aperture Priority) دوربین را انتخاب کنید.
میزان فاصله از سوژه عکاسی، عمق میدان را به خوبی تحت تاثیر قرار می‌دهد. هر قدر به گل نزدیک‌تر شوید، عمق میدان‌تان باریک و باریک‌تر می‌شود. در هنگام عکسبرداری همچنین قانون یک سوم (rule of thirds) را به خاطر داشته باشید.
وضوح گلها را حفظ کنید
وضوح تصویری یا قدرت تفکیک پذیری تصویری یا رزولوشن تصویری (به انگلیسی: Image resolution) در علوم تصویری به توانایی یک سیستم برای متمایز سازی جزئیات یک تصویر در یک سیگنال تصویری را گویند.
برای عکاسی از گلها فوکوس دستی را انتخاب کنید و برای اطمینان بیشتر از محو نشدن عکستان ازسرعت بالای شاتر استفاده کنید.
اول، باید در مورد ثبات وضعیت شما صحبت می‌کنیم. حتما از یک سه پایه عکاسی (یا حداقل یک «پایه دوربین») استفاده کنید، به خصوص اگر از نسبت کانونی بالا استفاده می‌کنید تا عمق میدان را به حداکثر برسانید، مجبورید از یک شاتر نسبتا سرعت پایین استفاده کنید، که می‌تواند به سادگی باعث لرزش دوربین شود. دوربین را روی سه پایه عکاسی قرار دهید.
اما گلها خیلی خوب حرکت می‌کنند و سه‌پایه نمی‌تواند مانع حرکت‌شان شود. حتی یک نسیم ملایم هم برای رقص گلبرگ‌ها در باد کافی است. می‌دانید که برای کاهش تاثیر باد می‌توانید عکس‌ها را با سرعت بیشتر شاتر یا حساسیت بالاتر حسگر (افزایش ISO، نشانگر حساسیت حسگر دوربین نسبت به نور) بگیرید- حتی اگر به قیمت از بین رفتن عمق میدان تمام شود! به علاوه، شما می‌توانید با تمرین صبوری، اجازه دهید باد آرام شود و بعد دکمه شاتر را فشار دهید. چیزی با خودتان ببرید که بتواند مانع از وزش باد شود؛ مثلا یک کاغذ بزرگ یا یک تخته دیوارکوب، یا یک آینه انعطاف‌پذیر (Flexible Reflector) از فروشگاه‌های لوازم عکاسی تهیه کنید. حتی می‌توانید از یک نفر بخواهید که در مسیر باد بایستد تا شما چند عکس بگیرید.
نورپردازی
مهمترین و مشکل‌ترین مسئله در عکسبرداری از یک گل نورپردازی خوب است. در تصویر واضحتر احتیاج به نور بیشتر خواهد شد و در نتیجه بایستی از دیافراگم بازتر یا سرعتهای پایین شاتر استفاده کرد.
یکی از نکتههای مهم برای نورپردازی خوب این است که از عکسبرداری در ساعات میانی روز (ظهر) بپرهیزید. وقتی خورشید درست بالای سرتان است، تصاویری با تضاد شدید و کنتراست بالا خواهید گرفت که بسته به مکان تشکیل سایه‌ها در تصاویری که گرفته‌اید، نقاطی با نور بسیار زیاد یا بسیار کم در عکس دیده خواهد شد. در ضمن، وقتی برای شکار رنگ‌های ظریف و رگه‌های جزئی سایه‌روشن گلبرگ‌ها کمین کرده‌اید، نور درخشان خورشید به هیچ‌وجه مناسب هدف شما نخواهد بود.
دوربین چیزی جزجعبه‌ای برای ثبت نور نیست که در یک سوی آن لنز و در سوی دیگر آن فیلم حساس به نور یا سنسور دیجیتال قرار دارد. نور از طریق دریچه‌ای که در لنز قرار دارد (دیافراگم) وارد دوربین می‌شود و بعد از مدت زمان معینی- که سرعت نور دهیبا سرعت شاتر نامیده می‌شود – تصویر بر روی فیلم یا سنسور ثبت می‌شود. این فرایند نورسنجی نامیده می‌شود.
مثلث عکاسی: یک عکس خوب ترکیبی از سه فاکتور مهم است که برای کنترل نوردهی بکار می‌روند:
- سرعت فیلم با ایزو«میزان حساسیت سنسور به نور» مقدار ISO کم نشانه حساسیت کم و مقدار ISO بالا معرف حساسیت زیاد است. تقریبا در تمام دوربینهای دیجیتال، با افزایش ISO کیفیت تصویر کاهش پیدا می‌کند. هر چه قدر حساسیت بالاتر باشد، نویز تصویر نیز افزایش پیدا می‌کند. مثل رادیو که با زیاد کردن ولوم صدا نویز صدا نیز بیشتر می‌شود.
- دریچه دیافراگم که با عدد دیافراگمبا اف نشانداده می‌شود. هر چه عدد دیافراگم کمتر باشد، دیافراگم بازتر است و هرچه عدد دیافراگم بیشتر باشد، دیافراگم بسته تر است.
- سرعت نور دهییا سرعت شاتر دوربین شما می‌تواند سرعت شاتری بسیار بالا از ۱/۸۰۰۰ ثانیه تا سرعت شاتر پایینی مثل ۳۰ ثانیه به شما ارائه دهد. عدد ممکن است با کسری از ثانیه نشان داده شود. در این حالت در واقع با افزایش عدد، زمان نوردهی کمتر می‌شود و بالعکس.
بسیاری می‌پندارند که شاتر و دیافراگم یکی هستند اما چنین نیست و مثال ساده آن، چشم‌ها هستند. مردمک چشم نقش دیافراگم و پلک‌های شما نقش شاتر را بازی می‌کنند. شاتر و دیافراگم رابطه بسیار تنگاتنگی با یکدیگر دارند. اما اعداد این دو پارامتر، با یکدیگر رابطه معکوس دارند یعنی هر چه عدد دیافراگم را زیاد می‌کنیم باید عدد مربوط به سرعت شاتر را کم کنیم تا عکس مناسبی از نظر نور داشته باشیم. عکس این قضیه نیز صادق است یعنی با کاهش عدد دیافراگم، عدد مربوط به سرعت شاتر افزایش می‌یابد. مفهوم کلی بدین شکل است که وقتی از اعداد بزرگ دیافراگم استفاده می‌کنیم یعنی این دریچه را تنگ کرده‌ایم و نور کمی وارد دوربین می‌شود که کافی نیست؛ پس برای حصول یک عکس با نور کافی و مناسب با چنین دیافراگمی لازم است پرده شاتر اینقدر باز بماند تا نور لازم و کافی وارد شود و سپس بسته شود، بنابراین باید این باز و بسته شدن مدتی طول بکشد و این بدین معناست که سرعت باز و بسته شدن شاتر کم باشد که این با کاهش عدد سرعت شاتر بدست می‌آید. بر عکس این مطلب نیز صادق است. این مهمترین بخش عکاسی است و اگر به آن دقت نشود یا عکس‌ها بسیار پر نور می‌شوند که چشم آزار هستند و یا اینقدر تاریک می‌شوند که بی‌ارزش خواهند بود.
چگونه ایزو و سرعت شاتر به یکدیگر مرتبط می‌شوند؟ فرض کنیم عکسی که مدنظر ماست یک گل در یک روز ابری است. فرض کنید یک دوربین شما بر روی ایزوی ۲۰۰ قرار دارد و دوربین دوم بر روی ایزوی ۱۰۰؛ و هر دو دوربین دیافراگم ۵٫۶ دارند. وقتی شما دوربین را بر روی سرعت شاتر مناسب برای عکاسی قرار می‌دهید، دوربین اول سرعت شاتر ۱/۲۵۰ (سرعت شاتر بالاتر و زمان نوردهی کمتر) را نشان می‌دهد، این در حالی ست که دوربین دوم سرعت شاتر ۱/۱۲۵ (سرعت شاتر کندتر و زمان نوردهی طولانی‌تر) را نشان می‌دهد.
