تجلیل از دو پیشکسوت عکاسی در دومین شب عکاسی یلدا
دومین شب عکاسی یلدا با حضور شماری از عکاسان جوان و پیشکسوت شامگاه دوشنبه ۲۹ آذر ۹۵ در محل شرکت «نقش رویای بهشت» با تجلیل از سیف‌اله صمدیان و بهمن بهروز در تهران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، محسن زین‌العابدینی، مدیرعامل شرکت «نقش رویای بهشت» و متولی برگزاری «شب عکاسی یلدا» در سخنانی گفت: سال گذشته نخستین شب عکاسی یلدا را برگزار کردیم و با توجه به تجربه سال قبل و جلساتی که پس از آن داشتیم به این نتیجه رسیدیم که هر سال یک نشان افتخار تحت عنوان «انار زرین» را به یک فرد تاثیرگذار در عکاسی کشور اهدا کنیم. همچنین با توجه به حضور پررنگ اسپانسرهایی که از فعالیت‌های عکاسی حمایت می‌کنند، تصمیم گرفتیم هر سال از یک حامی عکاسی هم تجلیل به عمل آوریم. به همین دلیل طی جلساتی که برگزار شد، به نام بهمن بهروز، مدیر شرکت نیکونگرش، رسیدیم.
سپس اسماعیل عباسی، عکاس، مترجم و مدرس دانشگاه در معرفی بهمن بهروز گفت: زمانی که عکاسی را تازه شروع کرده بودم منابع فارسی‌زبان برای یادگیری عکاسی وجود نداشت، برای همین مجلات دست‌دوم خارجی را تهیه می‌کردم. تا اینکه اردیبهشت ۵۱ انتشار ماهنامه‌ای به نام «تصویر» در ۲۰۰۰ نسخه به قیمت ۳۰ ریال » به همت و سردبیری بهمن بهروز آغاز شد که مطالبش ویژه عکاسی بود. مجله «تصویر» فقط سه سال منتشر شد اما در همین مدت، یک مسابقه عکاسی برگزار کرد که جایزه نفر برگزیده سفر به انگلستان بود.
پس از آن، بهمن بهروز طی سخنان کوتاهی گفت: هنگامی که ماهنامه را راه‌اندازی کردم، ۲۵ سال داشتم. آن زمان ساواک به شدت روی کار نشر حساس بود، به همین دلیل صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی مجله با برادرم (جهانگیر بهروز) بود، چون او مجوز انتشارات داشت.
وی ادامه داد: پس از سه سال که از انتشار «تصویر» می‌گذشت، به دلیل فشارهای سیاسی و بالاجبار، مجله در مهرماه ۵۴ تعطیل شد. بعد از آن فعالیت مجله را با نامی جدید یعنی «فوتو» ادامه دادیم، البته به دستور ساواک، رویه مجله تغییر کرد. در ادامه مراسم، لوح تقدیر و هدایایی از طرف استودیو «نقش رویای بهشت» توسط رضی میری، از هنرمندان فعال در عرصه فرش دستباف و عکاسی، به بهمن بهروز تقدیم شد.
پخش کلیپی که در آن چهره‌هایی همچون رضا کیانیان، ساعد نیک‌ذات، مسعود زنده‌روح کرمانی، افشین شاهرودی، نیکی کریمی، ابراهیم حقیقی و قباد شیوا درباره «سیف‌اله صمدیان» به اظهار نظر پرداختند، آغازگر بخش دوم برنامه بود.
پس از آن، سیف‌اله صمدیان در سخنانی گفت: به خاطر دارم دو دهه پیش با مرحوم مرتضی ممیز و محمود کلاری نشسته بودیم و درباره راه‌اندازی یک مجله عکاسی صحبت می‌کردیم. من گفتم دوست دارم مجله فقط با عکاسان ارتباط برقرار نکند بلکه با همه کسانی که با تصویر سروکار دارند ـ حتی گرافیست‌ها و نقاشان ـ ارتباط بگیرد. این شد که نام «تصویر» را انتخاب کردیم. جالب اینکه بعدها که با آقای بهروز دیدار داشتم، ایشان از نام مجله استقبال کردند و من تازه آنجا فهمیدم قبلا چنین مجله‌ای وجود داشته است و پس از آن هراس این را داشتم که نام مجله «تصویر» بهمن بهروز را خدشه‌دار نکنم.
وی با بیان اینکه تاکید داشته در این مراسم از پیشوند «استاد» برایش استفاده نشود، گفت: معتقدم انسان اولین واکنشی که نسبت به هر چیز نشان داد، عکاسی بود. او تصویر را در شبکیه چشم خود ثبت کرد و آن را به تصویر اولیه و ناقصی روی دیواره غارها منتقل کرد. در واقع این انسان مانند شیر گرسنه‌ای بود که به مورچه‌ای قناعت نمود. همین طور تاریخ را بیایید جلو تا برسیم به نقاشی‌های داوینچی در قرن پانزدهم و بعد برسیم به «ریچارد اودون» در قرن بیستم که عکاسی با بک‌گراند سفید را ابداع کرد و «سباستیائو سالگادو» که گودال جهنمی طلا در برزیل را عکاسی کرد. بنابراین فکر می‌کنم ما برای ثبت تصویری که دیده‌ایم شاید قرن‌های دیگری لازم داشته باشیم تا بتوانیم تصویری دقیق مانند آنچه دیده‌ایم ثبت کنیم و معتقدم هنوز عکاسی و سینما قابلیت‌های واقعی خود را آشکار نکرده‌اند.
پس از این سخنان، لوح تقدیر و نخستین تندیس «انار زرین» همراه با هدایایی از طرف میزبان برنامه، توسط اسماعیل عباسی به سیف‌اله صمدیان تقدیم شد.
