عکاسی
عکاسی انتزاعی پدیده جدیدی نیست، و مردم همیشه علاقمند به خلق آثار جدید یا تغییر تکنیکهای قبلی عکاسی و ارائه آنها به شکلی جدید هستند.
یکی از چیزهایی که در حال حاضر خیلیها جذب آن شدهاند هنر عکاسی از دود و ارائه آن به صورت رنگی است.مصاحبهای را با گراهام ترتیب داده شد تا ببینیم چطور چنین عکسهای دودی ای می گیرد.
قدم اول: هدایت دود قبل از هر چیز گراهام اشاره کرد که هیچ راه مشخصی برای عکاسی از دود وجود ندارد. مدت زمان زیادی طول کشیده است تا او این تکنیک را بدست آورده است، و دیگر اینکه هر بار تصمیم به گرفتن این عکسها می گرفته، جیزهای جدیدی را می آموخته و یا کشف میکرده است. دو راز اصلی برای دودگرافی وجود دارد، یکی معکوس کردن رنگهای عکس (inverting) و دیگری استفاده از دود خاکستری رنگ است. وی در ادامه توضیح می دهد: “این تکنیک واقعا ساده است. تنها چیزی شما باید هنگام گرفتن عکس روی آن تمرکز کنید این است که تصاویر خوبی از دود ثبت کنید. رنگها به صورت دیجیتال در مرحله بعدی اضافه میشوند.” برای تولید بهترین دود ممکن، گراهام از چوبهای عود استفاده می کند. (عود نوعی چوب است که موقع سوختن بوی خوشبوی تند و دود غلیظی تولید می کند. این عودها در عطاری ها به راحتی قابل دسترس هستند.) اگر نتوانستید عود پیدا کنید، هر چوب دیگری که دود غلیظ خاکستری دارد جایگزین مناسبی برای عود میباشد.
وقتی دود مناسب را تولید کردید، نوبت به هدایت آن به صورت مستقیم و خطی و بدون پراکندگی و بعد از آن نورپردازی مناسب است. ببینیم خود گراهام در این مورد چه می گوید: “از نظر من نورپردازیای مناسب است که دود را از پس زمینه جدا کند.”
به نظر می آید دود به تنهایی یک سوژه جالب است، اما گراهام می گوید که در عکسهایش دود سوژه اصلی نیست، بلکه از آن صرفا به عنوان یک ابزار برای تولید عکسهای غیر معمول استفاده میکند: “قصد من عکس گرفتن از دود نیست، بلکه ایجاد تصاویری با استفاده از دود است.” این رویکرد بدین معنی است که شما کاملا اجازه دارید که به شکلی خلاق، تا حدی که نیاز است دود را کنترل کنید. تنها چیزی که باید نگران آن باشید این است که چطور یک نتیجه نهایی موثر داشته باشید. نورپردازی و نوردهی بهترین راه برای گرفتن عکسهایی خوب از دود، استفاده از یک محیط تمیز با نور قابل کنترل است. استودیو محلی ایده آل است، اما هر جایی که بتوانید یک پس زمینه مشکی داشته باشید نیز کاملا کاربردی است. مهمترین مسئله هنگام عکاسی از دود این است که میزان نور به حدی باشد که بتوان حرکت دود را در هوا نگه داشت یا به عبارتی آن را فریز (Freeze) کرد. این کار را می توان با تاباندن نور زیادی (مثلا نور آفتاب که از پنجره وارد اتاق می شود) یا با استفاده از یک یا چند فلاش انجام داد. هنگامی که از دود عکس می گیرید حواستان باشد هیچ نور اضافی ای به جلوی لنز دوربینتان نتابد، (چون باعث ایجاد درخشش (glare) یا نوعی اثر جرقه مانند خواهد شد.) و همچنین به پس زمینه، چون باعث آشکار و روشن شدن آن میشود، و این دلخواه شما نیست.
آسانترین مسئله هنگام عکاسی این است که به دود اجازه بدهید به اختیار خودش بالا بیاید. به جای اینکه عود یا منبع دود را دستکاری کنید، سعی کنید به آرامی نسیمی را در هوا ایجاد کنید تا جریان صاف دود را به هم بزنید. حتی می توانید با برهم زدن این جریان صاف، شکلهای جالبی را تولید کنید: یک خط کش، یک قاشق برعکس و یک ورقه کاغذ را امتحان کنید، آنها را وارد جریان دود کنید و نتیجه را ببینید. گراهام شرح می دهد: “من به دنبال خطوط و اشکال صاف هستم.” برای انجام این کار، او عکسش را با نور خیلی زیاد و دیافراگم کم (و در نتیجه عمق میدان بیشتر) می گیرد. “اگر به دود اجازه بدهید که به طور طبیعی بالا بیاید، این کار خیلی راحت تر می شود.” واضح است که با استفاده از دیافراگم بسته تر برای ثبت دقیق جریان صاف دود، مقدار زیادی از نور را از دست می دهید. این یک مشکل محسوب می شود، چرا که برای فریز کردن دودی که مدام در حال حرکت است، به سرعت شاتر زیادی نیاز دارید. بطور کاربردی، منظور سرعت ۲۵۰/۱ یا بالاتر است. همزمان با این کار، هرگز حساسیت دوربینتان را بالا نبرید، چون جریان صاف و لطیف دود ممکن است توسط مقداری قابل توجهی نویز از بین برود. نیازی به گفتن نیست، اما وقتی همزمان حرف از ISO کم، دیافراگم بسته و سرعت شاتر بالا است، یعنی شما به نور واقعا زیادی نیاز دارید.